1. |
Oileán m'Aislingí
02:49
|
|||
Tá spéartha Londain gruama, liath,
Is fearthainn nimhneach, fuar,
Ag greadadh m’fhuinneoige de shíor,
Nach mise féin ‘tá duairc.
Ach lig liom le mo bhrionglóidí,
Ar chladaí samhraidh suairc.
Tá leoithne ón Atlantach tréan
Ag beannú dom go caoin;
Ar Oileán Acla thiar i gcéin
Na Mionnáin ina suí.
Is néalta taibhseacha sa spéir
Ag damhsa is ag spraoi.
San imigéin tá cnoic faoi cheo,
Seal dealrach is seal dubhach;
An t-aiteann ann ar dhath an óir
Fraoch corcra ar gach cruach.
An t-airgead luachra faoi mo shrón,
‘s gleann na Cuime fuaim.
Nuair a scaipfidh cranna gréine
Ag Gob a’ Choire thíos,
Le hais gach sruthán gléineach
Na mílte cloigín fraoigh,
Beidh mé faoi réalt an tSléibhe Mhóir,
Is Cruachán romham sa t-slí
‘S mé faoi dhraíocht ag ailleachtaí,
Oileán Acla m’aislingí
|
||||
2. |
||||
Sure if I were able in Education
To scribe your praises with my slender quill
How in former ages were known to Achill
The Great O’Malley from Slievemore Hill
A sea bird glancing, a salmon prancing
A swan advancing o’er the flowing rill
And the small birds singing, their notes entwining
All harmonising ‘round Slievemore Hill
Assist me Genius, assist me fair one
Assist me genius, while I expound
My thousand praises of the many fair ones
That lie to South of Slievemore mound
The mould surrounding sweet Slievemore mountain
Lies there surmounted with a vernal hue
And the singing fountains are there resounding
And megalithic tombs they are there to view
The Golden Eagle with its strident whistle
From Oichín Nead an Iolar go Cruachán árd
In a bhfuil na h-ailtreacha farraige, ‘s iar de san óraibh
Agus gleann na Cuime go bródúil faoi
Sure if I were able in Education
To scribe your praises with my slender quill
How in former ages were known to Achill
The Great O’Malley from Slievemore Hill
|
||||
3. |
||||
Bhí mé lá breá gréine,
'S mé triall a' dhul 'un aonaigh,
'S casadh liom an réalta gan smál.
D'fhiafraigh mé den spéir-bhean,
A mba bhanríon óg ón Ghréig í,
Arbh í Juno, Pallas nó Venus í, nó aingeal?
Tá a grua ar dhath na gcaortha,
'S a leaca bhí dá réir sin,
Mar 'tá an eala 's í ag éirí den tsnámh ,
'S a dúirt sí liom go céillí,
“Ní neach ar bith den méid sin,
Ach Nóra dheas na gcraobh-fholt Ní Bháidhidh."
'S a mhaighdean mhaiseach mhúinte,
'S a bhéilín tanaí ró-dheas,
'S a chúilín mar an ómar go sáil,
Cé gur milse blas do phóigín,
Ná mil na mbeach a reofadh ,
' S go dtabharfá na sluaite ón mbás.
An té 'chífeadh dul a' bóthar thú,
'S tú 'bheith in do chóiriú,
' Sé is samhail duit réalt eolais gan smál,
Is tú mian gach buachaill óig,
Is tú grá gach fear a phósadh thú
Is tú Nóra dheas na gcraobh-fholt Ní Bháidhidh.
|
||||
4. |
The Islands of Ireland
06:30
|
|||
The islands of Ireland on lake and on sea
Have a magic and a charm they’re steeped in history
And of all those lovely islands, the pearl of the sea
Is that island, Achill Island home sweet home to me
Down through the ages you’ve been lashed by the waves
From the wild Atlantic ocean they have formed your caves
They have moulded your inlets your fine strands and bays
Still your headland stands firm in the teeth of the gales
It's the place where I was born many, many, years ago
In those days when emigration forced the young and old to go
And I’m hoping and I’m praying to return and feel free
On that island Achill Island, home sweet home to me
The storied Hy-Brasil it briefly appears
From the mist on the ocean once in every seven years
And when you’re in Achill in the beautiful west
You may catch one rare glance of that isle of the blessed
The flowered Isle of Gougane Barra, Lake Isle of Inishfree
Off the coast of Connemara, those famous islands three
Way up North lies stormy Rathlin, south peaceful Inish Clear
Lambay, Arranmore, and Tory, Inishbofin, Turk and Clare
Sadly, many now abandoned, Gola, Blasket, Inis Gé
And historic Inis Gluaire, ancient home of Clanna Lir
But of all those lovely islands, the pearl of the sea
Is that island, Achill Island, home sweet home to me
It’s the place where I was born many, many, years ago
In those days when emigration forced the young and old to go
And I’m hoping and I’m praying to return and feel free
On that island Achill Island, home sweet home to me
West stands mighty Croaghaun, with its lake Corrymore
Let your eyes take a wander they’ll meet the grand Slievemore
Standing tall as a monument to all gone before
From their homeland Achill Island to their heavenly shore
Not forgetting scenic Minaun, those cathedral cliffs so blue
Mountains decked with purple heather and ferns of russet hue
The houses are still whitewashed, the curraghs plough the sea
Round that island Achill Island home sweet home to me
It’s the place where I was born, many, many, years ago
In those days when emigration forced the young and old to go
And I’m longing and I’m praying to return and feel free
On that island Achill Island, home sweet home to me
Sadly, many now abandoned, Gola, Blasket, Inis Gé
And historic Inis Gluaire, ancient home of Clanna Lir
But of all those lovely islands, the pearl of the sea
Is that island, Achill Island, home sweet home to me
It’s the place where I was born many, many, years ago
In those days when emigration forced the young and old to go
And I’m hoping and I’m praying to return and feel free
On that island Achill Island, home sweet home to me
West stands mighty Croaghaun, with its lake Corrymore
Let your eyes take a wander they’ll meet the grand Slievemore
Standing tall as a monument to all gone before
From their homeland Achill Island to their heavenly shore
Not forgetting scenic Minaun, those cathedral cliffs so blue
Mountains decked with purple heather and ferns of russet hue
The houses are still whitewashed, the curraghs plough the sea
Round that island Achill Island home sweet home to me
It’s the place where I was born, many, many, years ago
In those days when emigration forced the young and old to go
And I’m longing and I’m praying to return and feel free
On that island Achill Island, home sweet home to me
On that island Achill Island, home sweet home to me!
|
||||
5. |
Coire Dubh Linn
03:11
|
|||
The voices of the curlew crying on the air
Floated about the silence of the hills.
The brooding visage of the mountains bare
Seemed to mute passion of a thousand wills.
From the black waters of the dizzy pool
Cupped in the rocky sharpness of their sides,
Enchantments curled up to their foreheads cool,
Like a large gesture that reveals and hides.
Then thro' the tangled network of my mind
I sank, as down a steep and endless well,
A sudden darkness and a rushing wind
And a sharp terror caught me as I fell.
So I saw God: as like a man may see
The Spectral Beauty and be living still.
His snowy hair flowed thro' eternity,
And his quick eyes searched out my secret will.
Then shining rainbows hid him wholly up.
But a large peace had filled me at the sight:
Like crystal waters in a golden cup,
Brimming above the sides into the light.
|
||||
6. |
Isle of the Eagle
05:02
|
|||
Isle of the Eagle, farewell to thy mountains,
With all their bright blossoms of purple and gold,
No more shall I sit by their murmuring fountains,
Nor from their bold heights the Atlantic behold.
How glorious to watch the proud billows ascending,
In towers of white foam o'er the dark Isle of Clare,
Or over Dooega's proud percipice bending,
To see them far down shining lovely and fair.
Oh, the flocks wander free on Kildownet's green highlands,
Where the blue winding sound joins the ocean again,
And the clouds rest in crowns on the rock-girded island,
Like nature proclaiming them kings of the main.
Oh, for some bard to sing of thy praises,
Isle of romance with a wild fairy lore,
Or to weave the loose threads into heart-rending stories,
In numbers sublime 'round our own grand Slievemore.
Dear glen of the oaks with thy garden of roses,
Where the wild birds 'ere sing, and the breezes are mild,
Embosomed in mountains, thy beauty reposing,
Like fairylands opening in midst of the wild.
If the sunshine of Genuis around thee were smiling
How many from afar to thy bosom would flee?
But for me has thy solitude charms more beguiling,
Than if fashion had made thee her star of the sea.
Now thy peaks fade from view, but whatever may betide me,
In memory oft by that wild shore I'll dwell,
Now the hills close thee in, other scenes are before me,
Beautiful Isle of the Eagle farewell......
Now the hills close thee in, other scenes are before me,
Beautiful island of Achill farewell.
|
||||
7. |
Fáinne Geal an Lae
03:10
|
|||
Ar maidin moch do ghabhas amach,
Ar bruach Locha Léin;
An Samhradh 'g teacht 's an chraobh len' ais,
Is ionrach te ón ngréin,
Ar thaisteal dom trí bhailte poirt
Is bánta míne réidhe,
Cé do gheobhainn lem ais ach an chúileann deas,
Le fáinne geal an lae.
Ní raibh bróg ná stoca, caidhp ná clóc;
Ar mo stóirin óg ón spéir,
Ach folt fionn órga síos go troigh,
Ag fás go barr an fhéir.
Bhí calán crúite aici ina glaic,
A's ar dhrúcht ba dheas a scéimh,
Do rug barra gean ar Bhéineas dheas,
Le fáinne geal an lae.
Do shuigh an bhrídeog síos le m'ais,
Ar bhinse glas den fhéar,
Ag magadh léi bhíos dá maíomh go pras,
Mar mhnaoi ná scarfainn léi.
'S é dúirt sí liomsa, "imigh uaim,
Is scaoil mé ar siúl go réidh",
Siúd iad aneas na soilse ag teacht,
Le fáinne geal an lae.
|
||||
8. |
||||
The First Train to Achill
It was tattie time in Scotland in eighteen ninety-four
When Achill folk would take the boat to Ayrshire once more
For weeks before from door to door the gaffers went around
To gather squads for Scotland; for the bothies they were bound
They stepped on board the hooker Victory, for she was Achill’s pride
John Healy was the skipper, who’s fame was far and wide
And as they sailed into the bay, their friends upon the shore
Bade them farewell but never thought that they would meet no more
Near Westport Quay around midday, they spied the Glasgow steamer
As word went ‘round she’d ran aground they all made haste to see her
From fore and aft though tightly packed they all rushed to one side
And by the lashing of the sail, they were thrown into the tide.
The tragic sight that followed was pitiful to behold
The frantic struggling in the sea would make your blood run cold
The shrieks, the groans, the cries, the moans of mother, child and wife
And every man with spirit swam to save a neighbour’s life
When O’Malley saw the danger quickly to their aid he flew
By launching out a small boat began the prompt rescue
He and his crew from the water drew full many a grateful hand
‘Til his laden boat could scarcely float to the safety of the land
God bless you brave O’Malley; let every Christian pray
Long life to you and your gallant crew on the waters of Clew Bay
By your great speed to those in need you rescued seventy-five
But thirty-two, no fault to you alas did not survive
On the first train into Achill came the bodies of the drowned
They were met by stricken mourners who thronged at Achill Sound
Behind coffined carts with heavy hearts the funeral slowly wound
To a communal grave beside the wave in Kildownet’s holy ground
Achill o’er from shore to shore at this loss will ever mourn
To their fine sons and daughters who from their midst were torn
To the thirty-two we bid adieu as we will meet no more
And many a family is weeping now along the Atlantic shore
The Last Train to Achill
But like the Irish down the ages, this cruel blow they did withstand
The caoining and the healing they worked slowly hand in hand
With the passing years smiles, mingled with óchón ‘s Mhuire ‘s trua
But still preying on the minds of all was the Prophecy of Brian Rua
On the nineteenth of September in the year of thirty seven
The heart of every Achill soul once more with grief was riven
From Kirkintilloch came the news that was so cruel to ponder
In a Bothy fire ten island boys were burned to a cinder
The last train into Achill brought the coffins of the mourned
Ó’ Cearbháin’s Prophecy now fulfilled which had been cruelly spurned
The black flags lined the route again as the funeral proceeded
To a communal resting place once more in the graveyard of Kildownet
Now the means by which we still survive is the Spirit of the Gael
In the wake of Kirkintillock they subsidised the emigrant’s fare
Survivors of the Victory were fined in court next day
For plucking beasoms from the mountain-side to sweep their cabin floors of clay
Now to conclude this doleful lay of rock and sail and fire
Say a prayer for all who struggled there when conditions they were dire
Near Michael Davitt’s swinging bridge he was our Mayo Land League founder
The old railway station to this day stands as a stark reminder.
|
||||
9. |
Slán Leat Acaill
05:03
|
|||
Slán leat Acaill is tú an t-oileán álainn,
A dtug mé grá dhuit i dtús mo shaol,
Agus shíl mé, a ghrá geal, nach mbeadh sé i ndán dom,
Imeacht go brách uait, nó ó mo cháirde ghean.
Ach anois ó thárla, go bhfuil orm thú a fhágáil,
Mo chúig chéad slán leat, a stór mo chroí,
Agus b'fhéidir, a thaisce, gur scaramh gearr é
Is go bhfillfinn lá éicint, le h-ór is maoin.
Bhí brón mo sháith orm, an lá a d'fhág mé Acaill,
Mo mhisneach caillte agus cread ar mo chroí,
Ach 's é brón mo mháthairín is mó do chrá mé,
A bhí faiteach scámhar nach bhfillfinn a choich.
"A mhic," ar sise ag breith ar lámh orm,
"Shíl mé tráth go bhfanfá i mo dhéin,
Ach ó thug tú geall dom go bhfillfeadh tú lá éicint,
Ar choimre Dhé tú, a mhicín croí !"
I mBoston ársa, i measc mo cháirde,
Fuair mé áras 'is do chuir mé fúm,
D 'éirigh an t-ádh liom le toil na nGrástaí,
ls níor chuir mé i bhfostú cróin nó punt.
Ach do mbeadh agamsa ór na Státaí,
Ní bhéinn sásta do mhéid mo mhaoin,
Nó gur thug mé séarsa don oileán bhreá úd
Is gur bhain mé Acaill amach arís.
|
||||
10. |
Oileán Acla
03:11
|
|||
Is deas an áit ag strainséirí Oileán Acla álainn thiar,
Is fáilteach iad na sléibhte ann, is na gleannta séimhe fial,
Bíonn glór na dtonn go ceolmhar trom ag bualadh ar an trá,
Ag cur fáilte roimh na stráinseirí, chuig an oileán glas gan smál
Bíonn píobairi ag siúl na slí faoi Chruachán is Sliabh Mór,
Agus seinneann lucht na bhfeadóg, ina mílte, sean is óg,
Cuirfidh Gob a' Choire fáilte romhat, Dumha Acha is an Caol,
Beidh rince agus drámaí romhat, agus spórt ar chuile thaobh.
Ó nach breá a bheith ag siúl na trá, is ag fánaíocht faoi 'n spéir,
Faoi dhraíocht ag cúr na mara ann, is a cheol i ndeireadh lae,
In Acaill aoibhinn, aláinn, glas is binne glór na n-éan,
Ó gabh i leith, tabhair cuairt gan teip, as a muintir Ghaelach shéimh.
Is a chuairteoirí chuig Acaill, cuirfear fáilte romhaibh go léir,
Agus beidh sibh sona sásta ann, in measc na ndaoine fhéin,
Tá séipéilín Naomh Damhnait ann, agus caisleán Ghráinne Mhaol,
Is an baile tréigthe faoi Shlíabh Mór, is na céadta dán is scéal.
Is a bhuachaillí is a chailíní, sea, fanaigí go fóill,
Comóirigí an saibhreas ‘tá ‘n ár ndúchas láidir ceoil,
Comóirigí an Ghaeilg' ‘sí ár dteanga cheolmhar fhéin,
Agus roinn í leis na stráinséirí, in Acaill seo na nGael.
|
||||
11. |
Séidheah na hAdhairce
03:21
|
|||
In Bealtaine, down through the years, came Garbh Shíon na gCuach
To release the precious sea-wrack, from the bottom of the ocean
That “golden storm” carried it, to Leic and to the Bruach
That was the Port Mór Feamainne, which caused such great emotion
May morning silence broken, by that sound that was sublime
The Dooagha village horn-blowers, named Callaghan and Kilcoyne
As herds they were appointed, by the tenants one and all
To the seashore no-one ventured, ‘til they heard ‘An Dúdach’ call
It soon looked like an exodus, of every woman child and man
With ponies, mares and donkeys yoked, to the ‘Cladach’ rushed each Clan
Oh what a sight to see those piles, of golden sea-wrack treasure
Which to their land, when lots were cast, were transported at their leisure
Those days of yore may come no more, yet still while we are able
The deeds of those who daily strove to source 'kitchen' for the table
With heart-felt pride we cherish still through every generation
With Lee and Emmet to the fore, the fifth in occupation
|
||||
12. |
Cúl na Béinn
11:11
|
|||
Dá mbéinnse féin i Mám a' Ghártha,
Dúch is páipéir a bheith agam ann,
Ba dheas do scríobhfainn i ndubh is i mbán é,
An moladh álainn a bhí ar a ghleann.
'Sé a d'iarrfainn d'impí ar Rí na nGrásta,
Intleacht Hómair a bheith in mo cheann,
Is gur lena mhaitheas ba mhian liom a thrácht air,
Ach faraor géar go bhfuil m'intleacht fann.
'Sé dúirt fear as Acaill liom , "Ná bíodh ort buaireamh
Ná bí ag gol is ag éagcaoin in éis Chúil na Binn ,
Tabharfaidh mise bean duit agus dhá chéad bó léi,
Agus acra móinéir in aghaidh an chinn.
Bád is eangacha 'gus bíom in éineacht,
Le go dtabharfá éadáil isteach ón tuinn,
'gus sílim féin gur fearr an méid sin,
Ná a bheith ag gol is ag éag-caoin in éis Chúil na Binn."
Dá dtabharfá bean dom agus dhá chéad bó léi,
Acra móineir in aghaidh gach cinn,
A bhfuil de bháid is d'eangacha as seo go Bófinn
Saibhreas Sheoirse ar fad gan roinn
B'fhearr liom acra den bhogach bháite,
Atá idir an Máimín agus Inse an Droighin,
Cead rince le cailíní lá saoire 's Domhnaigh,
Thart ar na bóithre úd, i gCúl na Binn.
Dá mbeadh a fhios ag na cruaidhfhir,
Atá ar thaobh Ghleann Néifinn,
Go bhfuil mise i m'aonrachán i mo luí go tinn,
Gan spás ar bith chuirfeadh faoi mo dhéinse
eachra gléigeala is cóiste cinn.
Ghléasfaí bainis flea 's féasta,
Spóirt 's pléisiúr is togha gach ceoil,
Bheadh dhá chéad fear againn ar meisce in éineacht,
I dteach Tom Daly i gCúl na Binn
Tá litir scríofa agam anois faoi sheoladh,
A chuireas mé amárach go Cúl na Binn,
Go bhfuil mé 'mo luí le tuilleadh is ráithe,
Buartha cráite le tinneas cinn.
Ach mar bhfaighe me fhóirithint ó Rí na nGrásta,
Is bheith in mo shláinte arís mar is cóir,
Gléastar tuamba agus cónra clár dhom ,
Go síntear amárach mé ag bun Shliabh Mór.
Tá na coillte dlúth ann ar thaobh Gleann Néifinn,
Tá an duilliúr chraobh ghlas ag sileadh síos ,
Tá an chuach 's an traonach ar chraobh 's ar fhéir ann ,
Ag seinm go héadrom gach 1á 's d'oíche.
Tá na daoine uaisle ar bharr a' tsléibhe ann ,
Ag déanamh eirligh ar chearca fraoigh,
Ta an bradán broinngheal ag tíocht ón tsáile ann,
Ag fearaibh Éireann le fáil gan pighin.
Tá an loch is sáimhe ann dá bhfuil in Éirinn,
Tá na báid ag éirí air ó thonn go tuinn,
'S don té a chleachtaí é is atá anois dhá thréigint
Nach beag an dochar dó a chroí a bheith tinn?
Ach más é an cúrsa a gheall Dia domsa,
Gur le méid mo chumhaidh nó go liathfaidh mo cheann,
Mo chúig chéad slán leat, a Bhoth a’ Dúin.
Is do na coillte dlútha údaigh atá i gCúl na Binn.
Ní cháinfead Acaill cé gur maith liom ‘fhágáil,
Is deas an áit é ag stráinséaraí,
Tá bia 'gus leabaidh ann ‘s míle fáilte,
Agus comhrá geanúil ann ag fear is ag mnaoi.
Ach mar iasc na farraige a thuigeans le nádúr,
In éis a dháta a chaitheadh amuigh faoin tuinn,
‘Sé ‘fhearacht agam-sa, dá bhfaighinn an pálás,
B’fhearr liom áras beag i gCúl na Binn.
An té a shiúil Sasana is páirt d’Eirinn,
Shiúil sé an Ghréig is an Ghearmáin,
Chuaigh go hAlbain gur chaith sé téarma ann,
As sin don Fhrainc is ar ais don Spáinn.
D’aithriseoinn scéal duit, dar liom ní bréag sin,
Shiúil mé Éirinn uilig gan roinn,
‘S ar a bhfaca mé de shiams’ ‘s de phléisiúr,
Is ag Malaí Fhéilim nó thoir ag an Toim.
|
||||
13. |
||||
This London sky is dull and grey;
A storm of sleet and rain
Is beating dismally today
Upon my window-pane.
On wings of fancy let me stray
To Summer shores again.
Once more the fresh Atlantic breeze
Its friendly greeting cries;
Afar across the azure seas
The cliffs of Achill rise
And cloudland's countless pageantries
Sweep thro' the sunlit skies.
The distance fills with misty hills,
Alternate gleam and gloom;
I see again the purple plain
Bestarred with golden broom,
Whilst at my feet the meadowsweet
Pours forth its faint perfume.
So when along the Achill Sound
The summer sunset gleams,
And when the heather bells are found,
Beside the mountain streams,
I'll seek thy shore and live once more,
Oh, island of my dreams!
I'll seek thy shore and live once more,
Achill Island of my dreams!
|
||||
14. |
Muintir an Iarthair
04:49
|
|||
Má mholtar le scéal is le hamhrán,
Na fir a bhí tréan agus fíor,
Chuir clú agus cáil lena ndánacht
Ar ghleann agus sruthán ‘s sliabh.
Ná fágaigí ar deireadh na tréan-fhir
Do chruinnigh ar phlánaí Mhaigh Eo,
Nuair a ghnóthaigh na Gaill i Loch Garman
Siad muintir an Iarthair bhí beo!
Curfá
Seo sláinte na bhfear as an Iarthair díbh,
Do chruinnigh le cúnamh san ár!
Sheas siad in aimsir an ghéar-chaill
Seo sláinte fear Chonnacht go bráth!
Tháinig na longa lá Fómhair,
Go cuan Chill Ala ag snámh,
‘S bhíomar chomh fada ag súil leo
Gur shíleamar nach dtiocfadh go bráth.
Agus thosaigh na hadharca ag séideadh,
Ag fógairt go raigh siad ar fáil,
Agus corraíodh spreacadh in Éirinn
Nach múchfar i gConnacht go brath!
Curfá
Níor bhuail sé an dó dhéag san oíche
Gur shlánamar Cill Ala go breá:
‘S ní dheachaidh an ghrian síos ‘na dhiadh sin
Go raibh brat glas ar chúirt Bhéal an Átha.
Chruinnigh na céadta le cúnamh,
Agus mairfidh an scéal sin go buan;
An chaoi a raibh na redcoats á ruaigeadh
As Caisleán an Bharraigh go Tuaim.
Curfá
Agus goirim na Francaigh bhreá- láidre
Do tháinig le Humbert anall,
Mar thug siad dúinn croí agus misneach
Nuair a bhíomar go brónach sa ngábh!
Agus trócaire Dé ar na céadta
Do thit ‘s do leagadh san ár,
Tá a gcnámha faoi fhód glas na hÉireann
Agus cuimhneoimid orthu go brách!
Curfá
Má caitheadh le fána ár smaointe,
‘S ár ndóchas faoi scrios agus léan,
Tá an fíor-spiorad beo inár gcroíthe
Nach ngéillfidh don námhaid go héag!
Agus féach! Táimid réidh ar an nóiméad
A chluinfimid torann an áir
Ag fógairt do chlanna na hÉireann
Go bhfuil saoirse ár n-oileáin ar fáil!
Dara Curfá
Seo sláinte na gConnachtach fíora
Do chruinnigh le cúnamh san ár!
Siad togha agus rogha na tíre:
Seo sláinte sean-Chonnacht go bráth!
|
||||
15. |
Anach
03:03
|
|||
There is no peace now however things go,
No peace where the ways of men ring loud,
Save in a secret place that I know,
Hidden as in a cloud.
All the high hills stand clustering round,
Arched to protect it from trouble and noise,
Those great strong hills that sing without sound,
And speak with no voice.
There lies Caoróg, the mute low lake
And Bun a' Fréamha lying aloft,
Peacefully sleeping, or even if they wake,
Lapping low and soft.
Upon the high hilltops the heather may be crying.
And over the hilltops the voices of men are heard,
But here only water lapping and sighing,
Or the wail of a bird.
Peace, peace and peace from the inner heart of dream,
More full of wisdom than speech can tell,
Dropt like a veil round the show of things that seem
With an invisible spell.
|
||||
16. |
An Caiptín Ó' Máille
09:43
|
|||
An chéad lá de mhí an Fhómhair sea chrochamar na seoltaí,
ag tarraingt ar na cóstaí go Tóin an Mhionnáin thiar,
Thart anseo le Cliara agus Acaill Bheag taobh thiar dhe,
Go hlnis Toirc ár dtrialladh, mar bhí iarraidh orainn ann;
Suas le Rinn a’ Mhaoile agus anuas go Cruach na Caoile,
An Cloigeann lena thaobh sin ‘s Trá Bhríde ina dhiaidh,
Nó gur dhoirteamar le fánaidh, anuas tré fharraige cháithte,
Go ndeachaigh muid chun na Ráithe, mar is ann a bhí ár dtriall.
Ag scinneadh dhúinn thar Árainn ansúid a neartaigh an gáladh,
Bhí cúrsa istigh ar sáith againn ‘s níor thráth dhá fhailliughadh é;
Chuaigh an oíche chun feochan is as sin chun cuacha móra,
Thóigeamar ár seolta, ‘s níor mhór dhúinn féin é;
Shéid an fharraige ‘s phleasc sí ina mama geala glégeala,
Chrith orainn an spéir le duibhthean ‘s le ceo
Ansúid a bhí na ceolta ag bloic 's ag rópaí
An Zephyr bhocht gur leonadh í ins na tonntracha bhí tréan
Tráth theann mé uirthi an téadach chrith sí thrí na chéile
A cuid ádhmaid bhí ag pléascadh ‘s gach nidh dhá raibh ós a coinn
Thosaigh sí ag lúbadh ‘s ag imeacht mar bheadh cú ann
Ag baint amharc as mo shúile ‘s níor léir liom mo lámh
An sneachta adtuaidh dhá shéideadh go cruaidh isteach in m’éadan
An fhairraige bhí ag pléascadh ins an spéir os mo choinn
Trí dhul de rópa cnáibe bhí ar mo chum chaol fáisgthe
Nach gar a chuaigh an bás dhom ‘s mé lag sáruighthe ina cheann
Bhí fuireann na luinge in éineacht ag breathnú ar chlár m’éadan
Ag iarraidh orm cabhair a dhéanamh gan aon mhaith dhóbhtha ann
Agus tá mo láimhe stróicthe go síoraí ag tarraingt rópaí,
Tá an craiceann is an fheoil ‘s iad tarraingthe amach on gcnáimh
‘Sé dúirt mé leobhtha ar aon chur go ndéanfainn cabhair dhá bhféadfainn
Acht iomchróchad uirthi an t-éadach an fhad ‘s féidir léithe snámh
Ach más é an bás a gheall Mac Dé dhúinn, dheamhan cabhair dhúinn dhá shéanadh
Acht ólam sláinte a chéile má théimid beo chun cuain
Ag filleadh dhúinn go hÉirinn bhí fíon is brandy is tae againn
Tabac agus Siméice is gach aon tsórt dá raibh ann
Bhí píosa fada síoda agus scafanna dhá dhaoire
Cé bith cailín óg is mian liom is di shínfeas mé mo lámh
Is mór an chliú ‘s an t-ádh dhúinn ár gceann a thabhairt chun láthair
Gan againn acht ár namhaid ins gach áit dá raibh ár dtriall
Bí water-guards ina ngárd ann ‘gus póilíos lena sála
‘Gus Revenue na háite is gach spíodóir ghá ndeachaidh leo.
Bhí cutters bheag is mór ann ‘s píleóití salacha leofa
Luingis Rí Seoirse ‘s iad sa tóir orm go dian.
Ach is mise Caiptín Máille, fear maith de chineál Ghráinne
A chuirfeadh amach a lucht go sásta, ‘gus ná raibh maith acu dhá chaoin.
|
||||
17. |
Oileáin na hÉireann
02:10
|
|||
Oileáin na hÉireann, ar abhainn, loch ‘s muir
Seoda luachmhaire na tíre, saol sona simplí le brí
‘Gus i measc na n-oileáin álainn, sí an péarla faoi réim
An t-oileán, Oileán Acla, grá mo chroí thú féin
Aníos fríd na cianta, faoi léasadh na dtonn
Ó aigéan fhiáin an Atlantaigh, ‘siad do chruthaigh gach rinn
‘Siad do mhúnlaigh gach óichín, gach trá agus cuan
I gcoinne stoirme agus gala, sheas tú riamh go buan
An áit in ar rugadh mise, Blianta I bhfad, i bhfad ó shin
Sular Ruaig an t-imirce bhradach, óg ‘s aosta i bhfad i gcéin
Go síoraí ag tnúth ‘s ag paidreoireacht, go bhfillfinn arís mo léan
Ar an Oileán, Oileán Acla, grá mo chroí thú féin
|
||||
18. |
Teanga Bhinn ár Máthar
06:15
|
|||
Éist! Cluinim ins gach céarda fuaim bhog dheas aoibhinn álainn,
Mar cheolta binn' na gcláirseach nó crónán ceolta sídhe -
Éist! Tá sí ag éirí 'n airde ag neartú 's ag árdú,
Ta 'n fhuaim ag éirí láidir, 'teacht chugainn ar an ghaoth:
Fan! Céard é seo ' ár dtimpeall ag ceoltóireacht 's ag sioscadh?
'Bhfuil mearbhall teacht ar m'intinn, nó an aisling é an glór?
Ní hea! Ní hea, a chairde. Tá an guth seo ins gach ceárda!
Tá teanga bhinn ár máthar ag múscailt i Maigh Eo.
Ta fuaim bhog bhinn na Gaeilge, ag dúiseacht ó na sléibhte,
Tá lúth 'teacht i na géaga 'gus éirim ina croí ;
Tá scaipeadh ar na néalta, tá 'm brón bhí urithi ag éalú
'Gus solas geal na gréine ag taithneamh uirthi arís.
Tá a glór aoibhinn uasal ag crónán in ár gcluasa,
Níos binne ná na cuacha, nó ceiliúr binn na smó1,
Ta teanga bhinn Naoimh Pádraig le cloisteáil ar na bánta,
I ngleann agus ar árdán ó cheann go ceann Mhaigh Eo.
Eist! Cluinim glór ar máthar, go geanúil is go grámhar,
Ag labhairt go múinte mánla is fiafraíonn sí dá clann ;
A' gcluin sibh mé a pháistí ? 'Bhfuil trua agaibh d' bhúr máthair
Atá go buartha cráite, gan meas uirthi nó suim ?
An ]jgfidh sibh dom éagú ar thalamh glas na hÉireann ?
Nó 'n ndéanfaidh sibh mé 'shéanadh ós coinne an tsaoil mhóir?
Tá 'n freagra teacht go láidir : "Ní baol duit choíche a mháthair!
Gus beidh tú fós go bláthmhar is faoi réim i Maigh Eo".
Tá ' n t-óg agus an críonna ag múscailt suas go croíúil,
Tá deireadh leis an oiche 'gus scaipeadh ar an gceo;
Tá mothú teacht 'sna daoine 'gus spioráid in a gcroíthe –
Ní bheidh said feasta cloite, faoi lionndubh nó faoi bhrón;
Tá 'n seanóir cnaptha cloíte go meidhreach is go siamsúil,
Tá lúcháir ar a chroí 'stigh 'gus tá sé ag éirí óg;
Tá fear, bean is paiste faoi riméad is faoi áthas -
Tá teanga bhinn ar máthar ag múscailt i Maigh Eo.
Tá Maigh Eo ina dúiseacht, le dóchas is le dúthracht,
I bhfiorthoiseach na cúise le n-ár dteanga 'chur ar fáil,
Tá solas geal na Gaeilge ag breacadh ar na spéartha
Is binn é ceol na n-éanlaith ag fuagairt dúinn an lá.
Tá an Comhlacht Forbartha Áitiúil, ‘s an Coláiste i nDú Éige
Go croíúil is go meabhlach ag crochadh a gcuid seol,
Tá Scoil Acla 'na réalt eolais dár stiúradh is dár dtreorú
'S cuirfimid bláth na hóige ar an nGaeilg' i Maigh Eo.
|
John Twin McNamara
John 'Twin' McNamara is one of Achill’s most important historians, folklorists and collector of songs, poetry and stories associated with Achill and its connections to significant aspects of our local and national cultural heritage. His life has been dedicated to the promotion of Achill and in particular its language, music, and culture. He was the driving force behind the revival of Scoil Acla, ... more
Streaming and Download help
If you like John Twin McNamara, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp