An chéad lá de mhí an Fhómhair sea chrochamar na seoltaí,
ag tarraingt ar na cóstaí go Tóin an Mhionnáin thiar,
Thart anseo le Cliara agus Acaill Bheag taobh thiar dhe,
Go hlnis Toirc ár dtrialladh, mar bhí iarraidh orainn ann;

Suas le Rinn a’ Mhaoile agus anuas go Cruach na Caoile,
An Cloigeann lena thaobh sin ‘s Trá Bhríde ina dhiaidh,
Nó gur dhoirteamar le fánaidh, anuas tré fharraige cháithte,
Go ndeachaigh muid chun na Ráithe, mar is ann a bhí ár dtriall.

Ag scinneadh dhúinn thar Árainn ansúid a neartaigh an gáladh,
Bhí cúrsa istigh ar sáith againn ‘s níor thráth dhá fhailliughadh é;
Chuaigh an oíche chun feochan is as sin chun cuacha móra,
Thóigeamar ár seolta, ‘s níor mhór dhúinn féin é;

Shéid an fharraige ‘s phleasc sí ina mama geala glégeala,
Chrith orainn an spéir le duibhthean ‘s le ceo
Ansúid a bhí na ceolta ag bloic 's ag rópaí
An Zephyr bhocht gur leonadh í ins na tonntracha bhí tréan

Tráth theann mé uirthi an téadach chrith sí thrí na chéile
A cuid ádhmaid bhí ag pléascadh ‘s gach nidh dhá raibh ós a coinn
Thosaigh sí ag lúbadh ‘s ag imeacht mar bheadh cú ann
Ag baint amharc as mo shúile ‘s níor léir liom mo lámh

An sneachta adtuaidh dhá shéideadh go cruaidh isteach in m’éadan
An fhairraige bhí ag pléascadh ins an spéir os mo choinn
Trí dhul de rópa cnáibe bhí ar mo chum chaol fáisgthe
Nach gar a chuaigh an bás dhom ‘s mé lag sáruighthe ina cheann

Bhí fuireann na luinge in éineacht ag breathnú ar chlár m’éadan
Ag iarraidh orm cabhair a dhéanamh gan aon mhaith dhóbhtha ann
Agus tá mo láimhe stróicthe go síoraí ag tarraingt rópaí,
Tá an craiceann is an fheoil ‘s iad tarraingthe amach on gcnáimh

‘Sé dúirt mé leobhtha ar aon chur go ndéanfainn cabhair dhá bhféadfainn
Acht iomchróchad uirthi an t-éadach an fhad ‘s féidir léithe snámh
Ach más é an bás a gheall Mac Dé dhúinn, dheamhan cabhair dhúinn dhá shéanadh
Acht ólam sláinte a chéile má théimid beo chun cuain

Ag filleadh dhúinn go hÉirinn bhí fíon is brandy is tae againn
Tabac agus Siméice is gach aon tsórt dá raibh ann
Bhí píosa fada síoda agus scafanna dhá dhaoire
Cé bith cailín óg is mian liom is di shínfeas mé mo lámh

Is mór an chliú ‘s an t-ádh dhúinn ár gceann a thabhairt chun láthair
Gan againn acht ár namhaid ins gach áit dá raibh ár dtriall
Bí water-guards ina ngárd ann ‘gus póilíos lena sála
‘Gus Revenue na háite is gach spíodóir ghá ndeachaidh leo.

Bhí cutters bheag is mór ann ‘s píleóití salacha leofa
Luingis Rí Seoirse ‘s iad sa tóir orm go dian.
Ach is mise Caiptín Máille, fear maith de chineál Ghráinne
A chuirfeadh amach a lucht go sásta, ‘gus ná raibh maith acu dhá chaoin.